Ο φίλος που επιλέγεις είναι γνήσια φίλος γιατί είναι εκεί στα δύσκολα, στα ανάποδα της ζωής, σε αυτά που δε ζήτησες να σε επισκεφτούν.

Λέγεται ότι  αληθινός φίλος είναι και αυτός που θα συμμετέχει στη χαρά σου, που θα χαρεί με την επιτυχία σου, με το προχώρημα σου. Αυτός που θα ζηλέψει το καλό που κατέκτησες, που θα το επιθυμήσει κι εκείνος για τη ζωή του, χωρίς, όμως, αυτή η επιθυμία να αφαιρεί χαρά και εκτίμηση για την δική σου επιτυχία.

Ο φίλος που επιλέγεις είναι αυθεντικός φίλος γιατί είναι εκεί στα δύσκολα, κυρίως στα δύσκολα, σε αυτά που μοιάζουν παράλογα, σε αυτά που σε αποσταθεροποιούν, σε αυτά που σε βγάζουν από την αυτονόητη, μέχρι πρότινος, τροχιά σου.

Είναι εκεί σε αυτά που συμβαίνουν και φοβάσαι, γιατί έχουν υποψία θανάτου. Και ο φίλος που επιλέγεις φοβάται, κι εκείνος αποσταθεροποιείται, όμως, είναι εκεί και ξέρει να φροντίσει.

Ξέρει πώς δε θα σε βαρύνει με τις δικές του ανασφάλειες και φόβους, που τον διακατέχουν, γιατί είναι και αυτός ανθρώπινα εύθραυστος και φθαρτός.

Ξέρει πώς θα σου μιλήσει, με λόγια ανακούφισης και όχι παρηγοριάς, γιατί ξέρει να σε εκτιμάει βαθιά και ουσιαστικά.

Ξέρει πώς θα ανατρέψει το πρόγραμμά του για να είναι εκεί μαζί σου, όχι για να σε λυπηθεί αλλά για να είναι παρέα σου.

Ξέρει να μην σου δίνει εύκολες και επιφανειακές εξηγήσεις που στιγμιαία ανακουφίζουν την προσωπική του ανησυχία, αλλά εσένα σε αφήνουν αδειασμένο και μόνο.

Ξέρει να μην σου πει «όλα καλά θα πάνε», όταν δεν ξέρει ότι όλα καλά θα πάνε, γιατί δεν μπορεί να το ξέρει, παρά μόνο να το εύχεται.

Ξέρει να σου προσφέρει πολυτέλειες  που μοιάζουν περιττές τέτοιες στιγμές, όμως είναι δώρα ζωής, γιατί δεν πάνε να εξαγοράσουν την καλή σου διάθεση, αλλά να σου δώσουν γλυκιά τρυφερότητα.

Ξέρει να σε σκέφτεται και να συμπάσχει, διατηρώντας διακριτική στάση από φόβο μην γίνει παρεμβατικός, μην ολισθήσει στην καταναγκαστική και, άρα, πνιγηρή φροντίδα.

Και αν αυτός είναι ο φίλος που έχεις επιλέξει, τότε σίγουρα ξέρεις ότι κάτι καλό έχεις πετύχει στη ζωή σου.