Ονομάζομαι Μαρία Καλέα και είμαι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια (άδεια ασκήσεως επαγγέλματος 15334/07.07.2005, Νομαρχία Αθηνών).

Αποφοίτησα το 2002 από το τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών και, στη συνέχεια, το 2005 από το τμήμα Ψυχολογίας του ίδιου πανεπιστημίου.

Από το 2019 έως το 2022 πραγματοποίησα την μεταπτυχιακή μου εκπαίδευση (MSc) στη Θεωρία του Δεσμού (Attachment Theory) στο University of Roehampton στο Λονδίνο.

Έχω ειδικευθεί στην υπαρξιακή – συστημική ψυχοθεραπεία στο Ινστιτούτο «Αντίστιξη» που είναι πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο για εκπαίδευση στη συστημική ψυχοθεραπεία από την European Family Therapy Association (EFTA).

Η πολυετής εκπαίδευσή μου στο ινστιτούτο περιλαμβάνει συμμετοχή σε: ομάδα προσωπικής ψυχοθεραπείας επί πέντε έτη, ομάδα εκπαίδευσης στην υπαρξιακή – συστημική ψυχοθεραπεία επί τέσσερα έτη, ομάδα εποπτείας επί τρία έτη, ομάδα γενεογράμματος επί τρία έτη, ομάδα ψυχοθεραπείας ως συνθεραπεύτρια με τον παιδοψυχίατρο Δημήτρη Καραγιάννη επί δυο έτη.  Παράλληλα, παρακολουθώ τα ετήσια εκπαιδευτικά συμπόσια του ινστιτούτου.  

Από το 2014 είμαι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας, ΕΛΕΣΥΘ.

Έχω εργαστεί εθελοντικά στο Κέντρο Κοινωνικής Στήριξης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), στο «Πρόγραμμα Αθηνά» του ΟΚΑΝΑ και της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ Πλεύση,  στη μη κερδοσκοπική οργάνωση για τον αλκοολικό και το περιβάλλον του «Νηφάλιοι», όπου παρείχα ενημέρωση και συμβουλευτική μέσω 24ωρης τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας.  

Από το 2007 έως τον Μάιο του 2018 εργάστηκα στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, ΚΕΘΕΑ. Τα πρώτα χρόνια εργαζόμουν με τις οικογένειες εφήβων που πειραματίζονταν με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Από το 2013 μέχρι και το 2018 εργάστηκα με τις οικογένειες εφήβων και νεαρών ενηλίκων που κινδύνευαν να αναπτύξουν ή είχαν ήδη αναπτύξει εξάρτηση από το ίντερνετ. Γενικά, ο εθισμός στο διαδίκτυο και η αυξανόμενη κλινική διερεύνηση σε σχέση με τα συμπτώματα εθισμού στο διαδίκτυο έχουν δημιουργήσει ένα ευρύ πεδίο πληροφόρησης για τα αίτια και την αντιμετώπιση της διαδικτυακής εξάρτησης.
Πολύ συχνά συμμετείχα ως εισηγήτρια σε συνέδρια, ημερίδες, ενημερωτικές εκδηλώσεις, αναφορικά με την έννοια και την αντιμετώπιση της εξάρτησης από το ίντερνετ, προσεγγίζοντας το θέμα με όρους οικογενειακής και ατομικής λειτουργικότητας. Δηλαδή, με την ίδια οπτική που το προσεγγίζω και στην ψυχοθεραπεία.

Από τον Ιούνιο του 2018 μέχρι και σήμερα εργάζομαι στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου παρέχω ψυχοθεραπευτικό έργο στους φοιτητές και στους εργαζόμενους του Πανεπιστημίου.

Τέλος, η συνεχιζόμενη και διευρυμένη εκπαίδευσή μου περιλαμβάνει σεμινάρια για την ψυχοπαθολογία του παιδιού (ΕΨΥΠΕ), την παιγνιοθεραπεία, την κλινική ψυχοπαθολογία («Παναγιώτης Ουλής», Α΄ Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών), το ψυχόδραμα, την ψυχοπαθολογία από την σκοπιά της θεωρίας της προσκόλλησης (Patricia Crittenden, Tavistoc Centre, Λονδίνο). Υποστηρίζω τη δια βίου μάθηση, καθώς αποτελεί καλό αλλά και απαραίτητο όρο που συμπληρώνει τη συνειδητή μου επιλογή και, συνεπώς, αγάπη μου στο επάγγελμα του ψυχολόγου – ψυχοθεραπευτή.