Θλίψη των γιορτών?
Κάθε τέτοια περίοδο γιορτών γίνονται πολλές αναφορές, αφιερώματα, καθώς και έρευνες σχετικά με την «κατάθλιψη των γιορτών», τη «μελαγχολία των γιορτών», την «εποχική διαταραχή διάθεσης», τη μοναξιά, τα αρνητικά συναισθήματα για το χρονικό διάστημα ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά κ.α.
Αναφέρεται ενδεικτικά ότι κάθε χρόνο το συγκεκριμένο διάστημα, δηλαδή ανάμεσα στα Χριστούγεννα και στην Πρωτοχρονιά, αυξάνονται κατά 40% περίπου οι κλήσεις στην τηλεφωνική γραμμή άμεσης βοήθειας της Ψυχιατρικής Κλινικής του πανεπιστημίου Αθηνών.
Επίσης, αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια των γιορτών οι άνθρωποι ξαναθυμούνται τις απώλειες που έχουν ζήσει στη ζωή τους, π.χ. θανάτους αγαπημένων, οικονομικές απώλειες, καθώς και δύσκολες ή επώδυνες εμπειρίες που έχουν βιώσει ως παιδιά στις γιορτές.
Ακόμα, η «καταναγκαστική χαρά» και το «καταναγκαστικό γιορτινό κλίμα» αξιολογούνται ως επιβαρυντικοί παράγοντες που οδηγούν στη θλίψη των γιορτών.
“Μελαγχολία των γιορτών ή προσωπική υπέρβαση και στις γιορτές?”
Καλά όλα αυτά θα πει κανείς, καλές και οι έρευνες, όμως, ο ψυχοθεραπευτής που έχει την τύχη και τη χαρά να συναντά ανθρώπους, τους θεραπευόμενους, που ειδικά την περίοδο των γιορτών, αγωνίζονται για προσωπικές υπερβάσεις, δυσκολεύεται.
Δυσκολεύεται να αποδεχτεί τη «θλίψη των γιορτών» ως αυτονόητη και δοσμένη κατάσταση, που, μάλιστα, κινδυνεύει να μετατρέπεται σε ιδεολογικοποίηση. Δυσκολεύεται να εστερνίζεται την «κατάθλιψη των γιορτών», όταν αυτή αφορά προσωπική μιζέρια και παραίτηση από την ίδια τη ζωή. Και ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι ο άνθρωπος που διεκδικεί την ιδιότητα του θλιμμένου, την διεκδικεί σιωπηλά όλες τις ημέρες του χρόνου, απλώς, στις γιορτές νομιμοποιείται να το αισθανθεί και να το εκφράσει δυνατά.
Δυσκολεύεται με την «καταναγκαστική χαρά», όταν συναντά ανθρώπους, τους θεραπευόμενους, που παλεύουν με σοβαρές ασθένειες και αντί να αφεθούν στη θλίψη, όχι ότι δεν την νιώθουν, αλλά δεν ορίζονται μόνο από αυτή, φτιάχνουν γιορταστικό κλίμα.
Και δεν το φτιάχνουν καταναγκαστικά ούτε επιφανειακά για να καλύψουν οποιαδήποτε μαυρίλα, αλλά γιατί έχουν αποφασίσει ότι θα βάζουν ποιότητα, ζωντάνια και ομορφιά στη ζωή τους και στα πιο δύσκολα.
Δυσκολεύεται με τα «οικονομικά προβλήματα» και τα «προβλήματα καθημερινότητας» που δίνουν άλλοθι στην «κατάθλιψη των γιορτών», όταν συναντά ανθρώπους, τους θεραπευόμενους, που με λιγότερα χρήματα ξέρουν να ζουν πλούσια και ουσιαστικά, και όχι μόνο στις γιορτές.
Δυσκολεύεται με την εξήγηση «δύσκολες παιδικές εμπειρίες» που πηγαίνει γραμμικά και αφαιρεί την προσωπική ευθύνη στο σήμερα, όταν συναντά ανθρώπους, τους θεραπευόμενους, που δεν είχαν φροντιστεί ως παιδιά όσο θα τους αντιστοιχούσε, αλλά στο σήμερα αποφασίζουν να φροντίσουν τα δικά τους παιδιά φτιάχνοντας ζεστό γιορταστικό κλίμα χαράς στο δικό τους σπίτι.
Και τέλος, οι «αποφάσεις για το νέο χρόνο» είναι καλές, αλλά ακόμα καλύτερες είναι οι αποφάσεις και οι υπερβάσεις της κάθε ημέρας που περνά.
Καλές γιορτές!